Copa Dep. Cuartos de Final

THE END

Acabouse o soño... ou o pesadelo. A festa de cumpreanos de César e Suso, que están hoxe de aniversario, víuse fastidiada polo crack mediático e árbitro que pitou o encontro. Mellor non nomealo.

Aínda así, o Fonte do Galo de Arturo Paz é xusto semifinalista pola súa garra e ambición, fronte a un HFS que leva varios partidos sen cambios ou con poucas alternativas (Diego mancado, Sui e Fran perdidos e Reza co Sárdoma xuvenil...) e que dilapidou as súas opcións de chegar ás semifinais aos oito minutos da segunda parte, cando o señor colexiado xa pitara cinco faltas en contra, das que metafóricamente, ningunha foi falta.

O partido foi de dominio dos celestes nos primeiros compases, creando os do Fonte perigo nalgunhas ocasións ailladas que abortaba Champi. Os de azul escuro adiantáronse cun tiro de falta (¿fantasma?) de Jonhy, que Champi tocou antes de entrar. Pouco despois o HFS entrelazaba xogadas de perigo até que Bombi tocaba ao segundo palo a Germán para que o capitán puxera o empate no marcador.

Cinco minutos despois, o Fonte do Galo voltaba a adiantarse con outro lanzamento de falta, que outra vez non era falta; que pasou polo medio da barreira.

Obviamente e con talta ¿falta?, o Fonte do Galo lanzaba un dobre-penalti antes do descanso, que o seu dianteiro Fabio mandaría fóra. Logo, o HFS creaba perigo pero non concretaba, mentres tanto o porteiro dos escuros consagrábase cunhas paradas moi acertadas.

Despois do descanso, unha exhibición máis e mellor do señor riciños do pito na man, que aos oito minutos xa víra cinco faltas dun equipo que en toda a competición regular só recibíu UN DOBRE PENALTI. Pero nada, Jonhy tamén sucumbíu ante o baile de César cando lle chegou o momento do dobre-penalti.

Álex Martín aproveitaba un "barullo no área" para empatá-lo encontro e dar esperanzas aos celestes, e logo Marcos "O ligón" a tres do final adiantaba aos nosos.

Pero a sorpresa estaba por chegar e co partido case gañado, Bombi tiraba unha vaseliña ao porteiro rival que daba no pao, o rexeite Marcos mandaríao ao pao tamén, e o tercer rexeite acabou en posesión do Fonte do Galo, que matou á contra, previa falta coma a catedral de Santiago a Germán.

E co partido rematado e o empate a tres no marcador, unha perda de balón no medio do campo significou a perdición dun Hispanidade que tiña que rematar así para non ser menos que as anteriores xeracións. Sen xente, con bronca, cun equipazo... O dito, máis que unha banda: Hispanidade Fútbol Sala.

PD: O Labor tamén perdeu, 6-4 ante o San Martiño, polo que a final que esperábamos de HFS - Labor váise ao garete; e iso que tiña pinta de seren pouco menos ca un Lakers - Celtics na final da NBA. Agora, xuntos, o "Hispani-labor" xogará os torneos de Arealonga, Mondariz, etc... Pero o casilleiro de trofeos oficiais do equipo seguirá por moito tempo baleira.

TO BE CONTINUED... ?